Vanmorgen eerst uitgeslapen na een enerverende nacht. Blaffende wilde honden hielden ons eerst uit onze slaap, gevolgd door 3 zoemende muggen. Hoewel ze in mijn oor alleen maar klagen (BAHHHH, deze lust ik niet) en mij links laten liggen, is Michel het smakelijkste hapje van ons twee. Om 2 uur gingen de lichten aan en al snel waren de 3 muggen tot 2 verminderd. Dat Michel het smakelijke hapje was, was goed te zien aan alle bulten op zijn lijf, maar ook op de muur was het goed te zien. We wisten toen nog niet dat er nog 2 muggen rond onze oren vlogen, dus licht uit en proberen weer te slapen. Shit, er is nog een zoemende mug. Licht weer aan en het verstoppertje spelen was weer begonnen. De zoektocht ging van de muren, naar het plafond, naar de kast, de gordijnen, het raam, tot bij de slaapkamerdeur. Raak, toen was er nog maar 1 mug. Weer dachten wij dat we alle vliegende en zoemende muggen te pakken hadden, maar nee, nummer 3 begon te zoemen toen we bijna weer in slaap waren. Echt? Nog een? Ja dus. Tja, zie dan maar weer in slaap te komen. Het was ondertussen 5.30 uur… Dan maar weer wat lezen en later toch nog even in slaap gevallen.
We begonnen de dag dus traag. Geen lange wandeling daarom, dus boodschappen doen en in een plaatsje wat wandelen. Het werd een half uur rijden van ons huis, in het plaatsje São Brás de Alportel. Door het dorpje, richting het buitengebied gewandeld en weer terug. Boodschappen halen en lekker op het dakterras de laatste zonnestralen gevangen.
