Vrijdagavond 19 uur melden wij ons bij chef David. We kunnen bijna niet geloven dat we echt de keuken in mogen om ons eten klaar te maken. Maar het is echt zo, iedereen heeft er zin in en vindt het grappig dat wij dit willen doen. Er heerst een kalme rust in de keuken en iedereen is geconcentreerd aan het werk. Dan komen wij vier… We krijgen een schort aan en natuurlijk mogen we foto’s maken. Karen moet direct aan de slag met haar voorgerecht: langzaam gegaard ei met pastinaakchips en daarna door met haar buikspek met een crispy korst. Michel gaat ver weg van Jaap en mij, en gelukkig maar, want hij gaat aan de slag met vis en nog meer vis-achtigen. Jaap en ik mogen aan de slag met de Josper. Dat is geen kok maar een kolen oven, waar wij als Kamadofans zeer gelukkig van worden. Jaap kruidt en bakt een prachtige entrecote, mooi geaderd en lekker hoog. Ik moet aan de slag met een groot stuk Iberico vlees. Jaap doet dat er even bij, want ik “moet” foto’s maken. De sfeer in het restaurant is zo goed, iedereen vindt het leuk dat we er weer zijn, geven tips en uitleg tijdens ons kookproces, luisteren naar onze vragen, kijken belangstellend naar onze ervaringen met koken en maken foute grappen. Nadat de vis staat na te garen, de entrecote en Iberico rusten, gaan we met elkaar het voorgerecht van Karen proeven. Wederom prachtig en vooral lekker. Hierna door met het opmaken van het hoofdgerecht. Kijk de foto’s maar, het water loopt me weer in de mond. Geen tijd om uit te buiken, want we moeten door naar het dessert. Dat mogen we niet alle vier maken, omdat de meneer van de toetjes nogal op zichzelf is. Hij is schuchter en wat onrustig als ik bij hem kom. Ja hoor, ik mag foto’s maken. Voorzichtig komen we in gesprek. Als ik antwoord dat we uit NL komen, geeft hij aan dat hij daar ook een half jaar stage heeft gelopen. Hij weet niet meer waar, maar het had 3 sterren (ja van Michelin). Ja natuurlijk, de Librije, dat was het, bij Jonnie en Therese. Het ijs is gebroken. Na een prachtige avond, met veel lachen, proeven en kletsen vertrekken we weer naar huis. Het eten was weer heerlijk, de sfeer top en wij gelukkig!
