Vandaag de bergen weer in. Dezelfde wandeling als 2 januari 2022, alleen nu denken we meer conditie te hebben, meer stabiel te zijn met lopen en er is een betere buitentemperatuur. Vorig jaar was het heel mistig en vochtig in de ochtend, waardoor we wat later op pad gingen. Toen we de berg op gingen (een giga klim) was het al meer dan 20 graden en de temperatuur liep op naar 25 graden. Wel wat water mee en eten, maar veel te weinig.
Dit jaar beter voorbereid op pad. Hmmmm weten we zeker dat we die wandeling weer gaan doen? Soort van “traumaverwerking”, geen beste herinneringen aan. Toen we vorig jaar eindelijk beneden waren moesten we nog een heel eind naar de auto lopen. En we waren KAPOT.
Auto op dezelfde plek geparkeerd, auto uit gesprongen en snel op pad. Lekkere temperatuur, ja dat is al beter dan…. O ja, deze klim weer, kuitenbijter, pfff, even op adem komen. Maar het lijkt wel alsof we makkelijker omhoog komen dan vorig jaar. In no time zijn we bij het geweldige uitkijkpunt. Dit keer niet warm, voldoende eten en drinken bij ons en zo veel rustiger op de berg. Geen timmerende en schreeuwende steile wand klimmers, veel minder wandelaars, geen honden te bekennen, een genot. Boven op de berg, tijdens het eten krijg ik een consult. Mooiste werkplek ever! Ik kijk kilometers ver vooruit, over groene bossen en prachtige rotsen, zon in mijn gezicht en een klein briesje op mijn huid.
Na wat eten en het consult weer verder op pad. We komen 4 Duitsers tegen en dat is het dan, in 3 uur lopen. Na het uitkijkpunt over het plateau naar nog een stukje berg met een uitkijkpunt en dan afdalen naar het dorpje en inderdaad nog een stuk lopen naar de auto. Dit jaar niet verrot, nog lekker de vaart erin en naar ons zin. Rond 16 uur zijn we thuis en nog fit.
Zullen we nog even naar de zonsondergang gaan kijken, bij Olhos?